Avoidant attachment

Blood does not run
Down scarred veins
Clots like rancid cream instead

In a heart that has wrung dry
A wood never adorned
With love’s tender buds

Nurse log instead its fate
for the errant fern
And dewy moss

The tapestry you wove
With clumsy hands
Useful never more

Γυμνότητα

Το βλέμμα φεύγει αλλού

την νύχτα

το ταβάνι απελπισμένο

Σιγά αργά

το σώμα γίνεται νερό

σε κοίτη αυτοσχέδια

κυλάει

Μάταια

σε φιάλες ευσχημες

θα το τοποθετείς

το σχήμα τους το δανεικό

το αποχωρίζεται

κυλάει

χωρίς κανένας να το δει

Μοναχικές

ροές

τα πρώιμα του χιόνια.

16.07.2018

By Christina Goveta